Piasek jest najczęściej stosowaną nawierzchnią bezpieczną, bo jest tani w momencie inwestycji. Dobrze utrzymana warstwa piasku, pomimo swoich wad, w wielu przypadkach jest dobrym sposobem na wykonanie bezpiecznej nawierzchni. Największym problemem z piaskiem są zanieczyszczenia: odchody zwierząt, szkło, papierosy i inne odpady, które są trudne do usunięcia. Drugim problemem jest konieczność regularnego utrzymywania: dosypywanie piasku, wymiana piasku, usunięcie chwastów i mchu. Może się okazać, ze piasek w okresie 10 lat wcale nie jest najtańszą formą bezpiecznej nawierzchni. Warstwa źle utrzymanego piasku może być bardzo niebezpieczna. Problematyczne jest odsłanianie się betonowych fundamentów urządzenia, nie bez znaczenia jest także to, że w trakcie mrozów, piasek robi się twardy i nie amortyzuje właściwie upadku. W trakcie użytkowania piasek przemieszcza się, co może powodować odsłanianie krawężników, a tym samym stwarzać niebezpieczne sytuacje w tracie zabawy.
Piasek jest nawierzchnią sprawiającą trudności osobom poruszającym się wózkiem inwalidzkim oraz matkom z wózkami dla małych dzieci. Piasek zbiera się w butach, co jest istotną wadą przy placach zabaw przy szkołach i przedszkolach.
Za to dobrze utrzymana warstwa luźnego i suchego piasku jest zdecydowanie bardziej miękka niż jakakolwiek nawierzchnia syntetyczna. W sytuacjach, kiedy plac zabaw jest intensywnie używany, piasek daje najwyższy poziom bezpieczeństwa.
